Meditatie

‘Zingt Hem een nieuw lied…’                                                              Ps. 33:3a

In onze kerken zingen we al eeuwenlang elke zondag dezelfde Psalmen uit de psalmberijming van 1773. Het zijn eeuwenoude en bekende klanken, die al vele generaties tot zegen geweest zijn. Vele generaties voor ons zagen hun hart in deze Psalmen vertolkt. Door het zingen van deze Psalmen worden we verbonden met de kerk der eeuwen. Onze overgrootouders en hun ouders zongen Gods lof op dezelfde tonen. 

Maar nu lezen we in Psalm 33 de oproep ‘zingt Hem een nieuw lied’. We worden opgeroepen om voor de Heere een ‘nieuw lied’ te zingen. Doet de Psalmdichter hier een oproep tot liturgische vernieuwing? Moeten we die oude Psalmen maar afschaffen? Ik denk het niet!

Deze Psalm is een lofpsalm waarin God wordt geprezen voor Wie Hij is en voor de wonderen die Hij aan Israël gedaan heeft. De oproep om een ‘nieuw lied’ te zingen, betekent niet dat we telkens nieuwe melodieën moeten bedenken of andere liederen moeten zingen. Het betekent vooral dat we elke dag oog moeten hebben voor de wonderen die de Heere nog steeds doet. De gelovige heeft zo elke dag opnieuw reden de Heere te loven. Elke zondag opnieuw loven we Gods naam, vanwege Zijn liefde en trouw in de afgelopen week. In het loflied op Gods grote daden komt er elke week een couplet bij.

Dat betekent dat we ook met die eeuwenoude Psalmen elke zondag een ‘nieuw lied’ kunnen zingen. We laten de oude vertrouwde woorden diep in ons hart doordringen en zingen ze als nieuwe blijken van Gods lof. Dit vers roept dus niet op tot vernieuwing, maar waarschuwt wel voor sleur. Door de vertrouwde klanken, verliezen we soms het zicht op de diepte van de Psalm. Waar de psalmen gedachteloos gezongen worden, is het tijd voor vernieuwing. Niet zozeer van de liturgie, maar wel van ons hart. Wie oog heeft voor Gods genade, zingt elke zondag een nieuw lied.

Ds. G.K. Terreehorst