Meditatie

Want dat is Mijn bloed, het bloed van het Nieuwe Testament, hetwelk voor velen vergoten wordt, tot vergeving der zonden.                 Matt. 26:28

 

Als we denken aan het woordje ‘bloed’ of daadwerkelijk met bloed geconfronteerd worden, dan komen er vaak twee reacties openbaar. De eerste reactie is een reactie van afkeer en angst. Denk maar aan de kleine kinderen die na een valpartij een grote schaafwond hebben opgelopen. Ze schrikken omdat zij bloed zien. Zij vragen aan moeder een pleister tegen het bloeden. En als we als volwassenen geconfronteerd worden met een ernstig ongeluk waarbij er veel bloed uit een grote wond of slagader stroomt, dan voelt iedereen aan dat er sprake is van een levensbedreigende situatie. Dat is de eerste reactie. Angst. Maar we kunnen ook verwonderd en dankbaar zijn bij het zien van bloed. Wie een bloedtransfusie krijgt, is dankbaar dat er bloed beschikbaar is. Twee reacties dus. In de Bijbel wordt er ook heel vaak over bloed gesproken. In het Oude Testament komen we ruim 300 keer het woordje ‘bloed’ tegen en in het Nieuwe Testament wordt er ook zo’n 100 keer naar bloed verwezen.

Wanneer denken de Joodse gezinnen vooral aan het bloed? Op het moment dat een Joods gezin het Joodse Pesachfeest viert. Elk jaar viert een Joods gezin Pascha. Nog steeds. Wat betekent het woord Pascha? Pesach betekent ‘voorbijgang’. Het bloed van het geslachte Paaslam zorgt ervoor, dat de engel van de HEERE voorbijgaat. Het bloed beschermt. Het bloed geeft veiligheid. In Matthéüs 26 lezen we, dat de Heere Jezus en Zijn discipelen het Pascha-brood gegeten. Jezus stelt het heilig Avondmaal in. En dan neemt de HEERE Jezus de drinkbeker in Zijn hand. En wat zegt Hij dan? Drinkt allen daaruit! Drink van deze rode wijn! Waarom? Want dat is Mijn bloed, het bloed van het Nieuwe Testament, dat voor velen vergoten wordt, tot vergeving van de zonden. Drie dingen vallen op.

In de eerste plaats verwijst de HEERE Jezus hier naar Zijn eigen bloed. Dit is Mijn bloed. Dat is dus het bloed van het Lam van God. ’t Is het bloed van Gods eigen Zoon. ’t Is dus geen bloed van een lam of een koe, zoals dat bij de tabernakel en tempel geofferd werd. ’t Is niet het bloed van een offerdier! ’t Gaat hier om het bloed van de Zaligmaker van de wereld. Dit is Mijn bloed. ’t Is het bloed van Jezus Christus, Gods Zoon, dat ons reinigt van alle zonden. Dat bloed heeft diverse keren gestroomd. Bij de besnijdenis van Jezus. In de hof van Gethsémané. Bij het plaatsen van die kroon van doornen op Zijn hoofd. Bij Zijn geseling. En vooral bij Zijn kruisiging. Zonder pardon slaan de soldaten op Golgotha de dikke spijkers door de handen en voeten van de Heiland. Opnieuw stroomt Zijn bloed. Kruisbloed. Zelfs ná Zijn sterven komt er geen einde aan Zijn bloedstorting. Want als één van de Romeinse soldaten zijn scherpe speer steekt in de zijde van Jezus, dan komt er bloed en water uit. Naar al die bloedstortingen verwijst Jezus tijdens deze paasmaaltijd.

Wat valt nog meer op? Dat dit het bloed van het Nieuwe Testament wordt genoemd. Er staat letterlijk dat dit het bloed van het Nieuwe Verbond is. Met deze woorden verwijst de HEERE Jezus naar de profetie uit Jeremia 31. En wat zegt de HEERE in Jeremia 31? Dat Hij met het huis van Israël en met het huis van Juda een nieuw verbond gaat maken. En bij dat Nieuwe Verbond gaat de HEERE Zijn wet in het hart schrijven. Iedereen zal dan de HEERE kennen. De HEERE gaat de ongerechtigheid vergeven en zal niet meer aan de zonden gedenken. God neemt in het Nieuwe Verbond dus alle zonden weg! Door Mijn bloedstorting, zegt de HEERE Jezus, is er vergeving. Het is het bloed van het Nieuwe Verbond.

En wat valt als derde op? Dat dit bloed voor velen vergoten wordt, tot vergeving der zonden. Als het bloed van Jezus gaat stromen, dan zal dat leiden tot de vergeving van de zonden voor velen. Door het sterven van Jezus Christus aan het vervloekte kruis wordt het Nieuwe Verbond dus gerealiseerd omdat de Testamentmaker sterft. Als iemand een testament opstelt bij de notaris, dan worden er belangrijke dingen vastgelegd. Iemand die een testament opstelt, zegt tegen de notaris wat er met zijn of haar nalatenschap moet gebeuren, als zo iemand er niet meer is. En wanneer treedt zo’n Testament in werking? Op het moment dat de opsteller overlijdt. Niet eerder. En dat is wat de HEERE Jezus hier dus zegt. Door Mijn sterven, door Mijn bloed, gaat het Nieuwe Testament in werking treden. En wie zijn de erfgenamen? Wie hebben er recht op deze erfenis van Jezus? Dat zijn er velen, zo lezen we. Het bloed van Jezus Christus is voor heel veel mensen vergoten. De HEERE Jezus zegt dus niet dat het maar voor weinig mensen is. Dat wordt nog wel eens gedacht. Dat er maar een handjevol mensen is, dat mag delen in de vergeving van de zonden. Er zit dus zoveel wonderbare kracht in het bloed van het Lam, dat de zonden van heel veel mensen daardoor vergeven en weggenomen worden. Hebt u, door het geloof, de kracht van dit bloed al ervaren in uw leven?

Ds. W.J. van den Brink