Home

 

Meditatie

‘En zij brachten het veulen tot Jezus, en wierpen hun klederen daarop; en Hij zat op hetzelve.’ Markus 11:7

De ezel: Ik hoorde eens het verhaal van een predikant die afscheid nam van zijn gemeente. Helaas kon deze man niet zo goed opschieten met zijn collega-predikant in dezelfde gemeente. Zijn afscheidstekst was dan ook uit Genesis 22 vers 5b: 'blijft gij hier met den ezel'. Of het echt gebeurd is weet ik niet, maar het zal je maar gezegd worden. Iemand een ezel noemen is bepaald geen compliment. Ezels staan bekend als koppig en dom. Dit heeft er wellicht mee te maken dat ze bij gevaar niet wegvluchten maar stil blijven staan. Het kan veel geduld vergen om een ezel de kant op de krijgen die je wil.

In de tijd van de Bijbel werden ezels vaak gebruikt als last- en rijdieren. Het was een alledaags vervoermiddel en wordt vaak in het voorbijgaan genoemd. Enkele Bijbelse ezels zijn echter beroemd geworden. We denken dan aan de sprekende ezel van Bileam, die hem verhinderde om het volk Israël te vervloeken. Van de Heere Jezus weten we dat Hij in ieder geval eenmaal op een ezel heeft gezeten. Dat was toen Hij de stad Jeruzalem binnentrad enkele dagen voor Zijn lijden en sterven. De discipelen werden erop uitgestuurd om een veulentje te halen waar nog nooit iemand op had gereden. Als ze het bij Jezus brengen, leggen ze hun klederen op de rug van het dier en gaat Jezus op het dier zitten. Zo gaat het richting Jeruzalem. Je kunt je afvragen waarom doet de Heere Jezus dat?

Allereerst vervulde Jezus met het rijden op dat ezeltje een eeuwenoude profetie van de profeet Zacharia. In Zacharia 9 vers 9 is te lezen dat de Messias te herkennen is aan het eenvoudige ezeltje (een veulentje eigenlijk) waarop Hij de stad zou binnenkomen: ‘zie uw Koning zal tot u komen, rechtvaardig, en Hij is een Heiland; arm en rijdende op een ezel.’ In de Bijbel staat de ezel dan ook eerder symbool voor eenvoud dan voor koppigheid en domheid. 3 De rit van de Heere Jezus op de ezel laat daarnaast ook Zijn nederigheid zien. Hij gebruikte het eenvoudige vervoermiddel van de armen om de stad Jeruzalem binnen te treden. Terwijl Hij aanspraak kon maken op de prachtigste paarden en de meest rijkversierde koetsen, vroeg Jezus slechts om een ezeltje. Van die nederigheid en eenvoud van Jezus kunnen wij veel leren. Het voert wellicht wat ver om de lijn zo door te trekken dat we alleen maar in een eenvoudige auto mogen rijden. Maar het leert ons wel dat een christen zich niet laat voorstaan op rijkdom of status, maar als het goed is van Jezus heeft geleerd dat de echte rijkdom ligt in een leven met de Heere.

Tenslotte zien we vooral de dienstbaarheid van dit ezeltje, dat in dienst van de Heere Jezus deze belangrijke rol mocht vervullen. De menigte langs de weg juichte, niet voor het ezeltje maar voor Wie erop zat. Het ging niet om het ezeltje, maar om de Koning en Heiland Die erop zat. Dienstbaar lasten dragen voor de Koning, aan Hem gehoorzaam, tot Zijn eer, zo komen we dit ezeltje tegen. In dat opzicht zou ik tot u en jou willen zeggen: wees als een ezel! 

Ds. G.K. Terreehorst